Het dagelijkse ritme!!!
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Isis, Devi, Ineke en Hans
16 December 2008 | India, Pondicherry
10 Dagen in India en het dagelijkse ritme zit er al aardig in. Dat betekend 's morgens om 6.00 uur opstaan, ontbijten, lunchebox klaarmaken voor de kinderen en dan op weg. Aan de hoofdstraat worden Isis en Devi om 7.30 uur opgepikt door de schoolbus. De dag begint zo vroeg, omdat de schoolbus 1 uur nodig heeft om de kinderen veilig en wel af te leveren bij school. Mochten jullie nog denken dat dit vakantie is, vergeet dat dan maar snel. Luieren is er hier niet bij. De kinderen hebben een vol programma op school. Elke minuut van de dag wordt optimaal benut. Gelukkig is er ook tijd voor leuke dingen zoals tekenen en muziek. Dat maakt het hele programma interessant. De voer taal is Engels. Niemand kan dus met Isis en Devi in het Nederlands praten. Dus er ziet niets anders op om de taal zo snel mogelijk te leren. Voordeel is dat de kinderen thuis inmiddels aardig zijn ingeburgerd en vriendjes en Engels en zij leren de buurtkinderen Nederlands. Zo leren ze de taal heel snel. En ook het schrijven blijft niet achter. Er worden allerlei Engelse woorden in hun werkboek geschreven die ze overdag geleerd hebben. Als ze dan thuis komen om 17.00 uur moeten ze als huiswerk die woorden verschillende keren overschrijven. En dat allemaal zonder mopperen.
Via de berichtjes op de Web-pagina zagen we dat er op De Vonder (de Nederlandse school)een nieuw KernConcept van start is gegaan. Tijd en ruimte. Dit onderwerp heeft ook de interesse van Isis en Devi. Dat is natuurlijk ook niet zo gek, als je bedankt dat het in India 4,5 uur vroeger is dan in Nederland. Dit is het tijd verschil, wat je terug kunt vinden in de tijdzones. Dit alles heeft weer te maken met ruimte. Want hierin speelt de ruimte weer een belangrijke rol. Leuk voor de kinderen thuis om dit eens uit te zoeken. Isis en Devi zitten regelmatig te rekenen wat de kinderen op de Vonder aan het doen zijn. Die zijn ze natuurlijk niet vergeten.
Zelf ben ik inmiddels ook begonnen bij het vrijwilligersproject. Zonder enige verwachting ben ik het gesprek aan gegaan. Dit ging echt op z'n Indiaas. De big boss was niet aanwezig. Daarom vertelde de Field coordinator maar het een en ander van de werkzaamheden die zij doen. Zij is de organisatie Bless. De informatie was heel sumier. Gelukkig was de bemiddelaar ook aanwezig, want die kon het e.e.a. verduidelijken. Wat doe Bless!!
In het kort gezegd is Bless een instituut die trainingen verzorgd aan verschillende groepen mensen. Ze zijn begonnen om Zelfhulp groepen op te richten, trainen en te begeleidien. Een zelfhulpgroep bstaat uit maximaal 12 gehuwde vrouwen van 18 tot 65 jaar, die met een Micro Kredit een bedrijfje starten. Deze groepen worden gesubsidieerd door de regering. Deelnemers aan de groepen leven allemaal onder het sociaal minimum van India. Ze leven in bare omstandigheden. Het geld wat zo'n groep verdient blijft allemaal in het bedrijf en mag alleen besteed worden voor belangrijke doeleinden. Dat kan voor een reparatie aan een dak zijn, of het aanleggen van een waterpomp. Maar ook kan er schoolgeld voor de kinderen van betaald worden. De vrouwen zorgen dus niet voor het dagelijks inkomen, maar voor verbetering van de positie van de gemeenschap. Hun mannen kunnen niet over het geld beschikken. Uit onderzoek blijkt nl. dat mannen in India geld vooral aanzich zelf besteden en vrouwen delen met de leefgemeenschap. Door de verdiensten komen de leden van een zelfhulpgroep qua inkomsten boven het sociaal minimum. Vrouwen worden hierdoor onafhankelijk en krijgen een betere positie binnen de gemeenschap. Het doel is dus twee ledig. Aan de ene kant zorgt een zelfhulpgroep dat de financiele positie van een gemeenschap verbeterd, waardoor het perspectief verbeterd. Aan de andere kant bevorderd het de emancipatie van vrouwen. Mijn taak is het om te onderzoeken of er zelfhulpgroepen opgericht kunnen worden die zich gaan richten op een nieuwe markt in Inida. Dat is het maken van imitatie juwelen. Het onderzoek bestaat uit twee delen. Aan de ene kant het bedrijfsmatige aspect en de andere kant het productie proces en de implementatie. Ik ga dit onderzoek doen samen met een Nederlandse vrouw. In 7 weken moet er een project omschrijving klaar liggen waar Bless mee van start kan gaan. Een hele uitdaging dus. We hebben al een ruwe projectopzet gegmaakt. Morgen gaan we fieldwork doen om te beginnen aan het onderzoek. Dat betekent dat ik dus in verschillende dorpjes in de omgeving ga kijken. Hiedoor zal ik weer een hele andere kant van India gaan ontdekken!!!
En is dat nu werk? Het voelt niet zo. Het klikt heel goed met Jantien, met wie ik het projectvoorstel ga uitwerken. We praten over het project, maar ook over onze ervaringen en belevenissen in India. Samen gaan we op stap, wat het wel heel gezellig maakt. We hebben beiden wel het werktempo van Nederland mee gebracht naar India. Maar daar worden we wel in afgeremd. Alles gaat hier veel rustiger en relaxter.
Hans is wel druk bezig met relaxen. Hij heeft de hele dag aan zichzelf. De kinderen zijn de hele dag naar school en ik zeur hem niet de hele dag aan z'n hoofd. Hij tuft hier lekker rond op een scooter om de omgeving te verkennen, of leest wat. Verder gaat hij op mieren jacht. Want daar stikt het hiervan in huis. Niets kan zomaar weg gelegd worden, want dan vindt je het terug vol met mieren. Maar hij is een goede mierenvanger geworden. Eigenlijk een goede mieren verdelger. Overal in huis vindt je nu dode mieren, inplaats van mieren in het eten. Hans is dus de Mierenvanger van India geworden!!! Ik ben daar heel blij mee. Want bij elke hap eten had ik het gevoel dat het kriebelde in mijn slokdarm.
Via de berichtjes op de Web-pagina zagen we dat er op De Vonder (de Nederlandse school)een nieuw KernConcept van start is gegaan. Tijd en ruimte. Dit onderwerp heeft ook de interesse van Isis en Devi. Dat is natuurlijk ook niet zo gek, als je bedankt dat het in India 4,5 uur vroeger is dan in Nederland. Dit is het tijd verschil, wat je terug kunt vinden in de tijdzones. Dit alles heeft weer te maken met ruimte. Want hierin speelt de ruimte weer een belangrijke rol. Leuk voor de kinderen thuis om dit eens uit te zoeken. Isis en Devi zitten regelmatig te rekenen wat de kinderen op de Vonder aan het doen zijn. Die zijn ze natuurlijk niet vergeten.
Zelf ben ik inmiddels ook begonnen bij het vrijwilligersproject. Zonder enige verwachting ben ik het gesprek aan gegaan. Dit ging echt op z'n Indiaas. De big boss was niet aanwezig. Daarom vertelde de Field coordinator maar het een en ander van de werkzaamheden die zij doen. Zij is de organisatie Bless. De informatie was heel sumier. Gelukkig was de bemiddelaar ook aanwezig, want die kon het e.e.a. verduidelijken. Wat doe Bless!!
In het kort gezegd is Bless een instituut die trainingen verzorgd aan verschillende groepen mensen. Ze zijn begonnen om Zelfhulp groepen op te richten, trainen en te begeleidien. Een zelfhulpgroep bstaat uit maximaal 12 gehuwde vrouwen van 18 tot 65 jaar, die met een Micro Kredit een bedrijfje starten. Deze groepen worden gesubsidieerd door de regering. Deelnemers aan de groepen leven allemaal onder het sociaal minimum van India. Ze leven in bare omstandigheden. Het geld wat zo'n groep verdient blijft allemaal in het bedrijf en mag alleen besteed worden voor belangrijke doeleinden. Dat kan voor een reparatie aan een dak zijn, of het aanleggen van een waterpomp. Maar ook kan er schoolgeld voor de kinderen van betaald worden. De vrouwen zorgen dus niet voor het dagelijks inkomen, maar voor verbetering van de positie van de gemeenschap. Hun mannen kunnen niet over het geld beschikken. Uit onderzoek blijkt nl. dat mannen in India geld vooral aanzich zelf besteden en vrouwen delen met de leefgemeenschap. Door de verdiensten komen de leden van een zelfhulpgroep qua inkomsten boven het sociaal minimum. Vrouwen worden hierdoor onafhankelijk en krijgen een betere positie binnen de gemeenschap. Het doel is dus twee ledig. Aan de ene kant zorgt een zelfhulpgroep dat de financiele positie van een gemeenschap verbeterd, waardoor het perspectief verbeterd. Aan de andere kant bevorderd het de emancipatie van vrouwen. Mijn taak is het om te onderzoeken of er zelfhulpgroepen opgericht kunnen worden die zich gaan richten op een nieuwe markt in Inida. Dat is het maken van imitatie juwelen. Het onderzoek bestaat uit twee delen. Aan de ene kant het bedrijfsmatige aspect en de andere kant het productie proces en de implementatie. Ik ga dit onderzoek doen samen met een Nederlandse vrouw. In 7 weken moet er een project omschrijving klaar liggen waar Bless mee van start kan gaan. Een hele uitdaging dus. We hebben al een ruwe projectopzet gegmaakt. Morgen gaan we fieldwork doen om te beginnen aan het onderzoek. Dat betekent dat ik dus in verschillende dorpjes in de omgeving ga kijken. Hiedoor zal ik weer een hele andere kant van India gaan ontdekken!!!
En is dat nu werk? Het voelt niet zo. Het klikt heel goed met Jantien, met wie ik het projectvoorstel ga uitwerken. We praten over het project, maar ook over onze ervaringen en belevenissen in India. Samen gaan we op stap, wat het wel heel gezellig maakt. We hebben beiden wel het werktempo van Nederland mee gebracht naar India. Maar daar worden we wel in afgeremd. Alles gaat hier veel rustiger en relaxter.
Hans is wel druk bezig met relaxen. Hij heeft de hele dag aan zichzelf. De kinderen zijn de hele dag naar school en ik zeur hem niet de hele dag aan z'n hoofd. Hij tuft hier lekker rond op een scooter om de omgeving te verkennen, of leest wat. Verder gaat hij op mieren jacht. Want daar stikt het hiervan in huis. Niets kan zomaar weg gelegd worden, want dan vindt je het terug vol met mieren. Maar hij is een goede mierenvanger geworden. Eigenlijk een goede mieren verdelger. Overal in huis vindt je nu dode mieren, inplaats van mieren in het eten. Hans is dus de Mierenvanger van India geworden!!! Ik ben daar heel blij mee. Want bij elke hap eten had ik het gevoel dat het kriebelde in mijn slokdarm.
-
16 December 2008 - 17:13
Karen:
Het ziet er heel gezellig uit op school, en Ineke, lijkt me ook wel voldoening geven om zo iets nuttigs te doen.
Maar volgens mij heeft Hans het goed bekeken!! -
16 December 2008 - 20:53
Olaf:
Hoi Ineke, leuk om te lezen hoe jullie daar leven. Ik volg het met belangstelling. Alleen die mieren... het begint me hier al te kriebelen als ik dat lees...
Goed dat je een mierenvanger hebt!!
Groetjes, Olaf -
16 December 2008 - 22:43
Simone:
Mooi dat jullie je ritme zo hebben gevonden. Het vroege opstaan zou mij wel grote moeite kosten zeg! Op de foto's lijkt het wel alsof alleen jullie (Isis en Devi) op school je best doen. Alle andere kinderen kijken allemaal naar jullie. Die zijn zo te zien helemaal afgeleid door deze twee bijzondere kinderen uit Nederland! Ik ben trouwens benieuwd of we in het Engels kunnen praten met elkaar als jullie terug komen Isis en Devi! Ineke, jouw project klinkt heel interessant, boeiend en inspirerend. Ik ben nu al benieuwd naar de verhalen als je terug bent. Maar daar willen jullie nu natuurlijk nog lang niet aan denken. En Hans, jij weet je ook echt overal nuttig te maken!!! Zijn het geen vloeren die je moet leggen, dan zijn het wel mieren die je moet verdelgen. Zijn die miertjes niet toevallig heilig in India???....
Hey, veel plezier daar. Geniet en tot volgend jaar! Dikke kus, Simone
-
17 December 2008 - 21:41
Juf Marleen:
Hoe is het bij jullie? Wat een fantastisch verhaal om te lezen. Even over tijd en ruimte, het is hier nu half elf 's avonds. Ik ga bijna naar bed. We hebben vanavond kerst gevierd op school. Ik was Maria en juf Joke was een herder. Alle juffen en meesters hadden een rol. Verder hebben we heerlijk warme choco gedronken. Het was heel gezellig en knus. Hoe gaan jullie kerst vieren? Hoe doen ze dat in India? Kennen ze daar de kerstman en een kerstboom? Ben erg benieuwd. Laat maar even weten. Ik wil jullie in ieder geval alvast een hele fijne kerst wensen. Maak er een fijne tijd van! En een knallend 2009.
Groetjes juf Marleen -
19 December 2008 - 11:12
Edith:
Hoi Isis, Devi, Ineke en Hans,
Wat leuk dat je begonnen bent met zo'n mooi project, ja dat is echt zinvol bezig zijn.
Mooi dat 't bij jullie allemaal lekker loopt.
Jullie foto's zijn ook leuk zeg, ziet er gezellig uit.
Ik wil ook graag een foto van Hans hoor!!??
Ook een beetje veel genieten daro hé , niet alleen werken!!
Ik wens jullie hele fijne feestdagen, voor zover dat daar kan. En een gezond en goed 2009!! Tja natuurlijk met veel vuurwerk!
Knuffels voor jullie alle 4 , liefs edith -
20 December 2008 - 14:55
Lotte:
Het ziet er leuk uit!
Veel pezier nog!! -
21 December 2008 - 11:40
Jorien:
Wat een leuke foto's! Erg leuk om Isis en Devi tussen de Indische kinderen te zien. Echt dapper hoor. En wat een leuk projectje heb je gevonden Ine en Hans natuurlijk ook. Best leuk, de mierenvanger van India.
Hier gaat alles goed. Tijm heeft deze week hiep, hiep, hoera geleerd. Hij doet dan beide handjes de lucht in. Erg schattig. Wij hebben nu 2 weekjes vakantie, heerlijk.
Alvast hele fijne kerstdagen. Liefs Jorien en een kusje van Gijs -
21 December 2008 - 11:43
Jorien:
Ik bedoel natuurlijk kusje van Tijm ;) hahaha
en groetjes van Gijs -
23 December 2008 - 18:10
Opa Rob:
Nog even voor de feestdagen, dat jullie wel in fam. kring zullen vieren. Geniet er van hoor lieve meiden.
Opa Rob is ook druk. Boodschappen doen enz. Weten jullie dat ik jullie nu al erg mis ? En ook mama,s maaltijd voor Opa Rob. Nik,s geen India,s eten meer. Nou het beste, mama en papa stuur ik nog wel een mail.
Liefs Opa Rob
-
24 December 2008 - 13:48
Willy Van Diepen:
Dag Ineke
ik heb met belangstelling je verhalen gelezen. Leuk project om mee bezig te gaan. De school ziet er verbluffend goed uit. Fijn dat jullie het naar jullie zin hebben allemaal. Speciaal voor jou ineke, ga ook een del relaxen! Fijne kerst voor jullie alle 4, een witte kerst zit er hier helaas niet in
groeten willy -
28 Januari 2009 - 06:54
Franc Talsma:
Leuk om al die verhalen te lezen. Oude herinneringen komen weer naar boven. Zo op de foto's te zien is er de afgelopen 25 jaar weinig veranderd. Ik zie India toch echt niet als moederland! Binnenkort komen jullie al weer terug. Hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben. groetjes Franc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
